|

 

Nome: Alda Pagelkopf
Membro da IECLB: A partir do Matrimonio
Comunidade: Paróquia Evan. De Confissão Luterana Vila Itoupava, Blumenau/SC
Sínodo: Vale do Itajaí

O olhar do neto sobre uma mulher luterana:

A pessoa que vos escreve essa mensagem é Felipe Emílio Gruetzmacher.

Faço questão de mencionar algo sobre minha avó, Alda Pagelkopf, nascida Dix, falecida recentemente. Minha produção literária lança luz sobre a questão da herança deixada por ela em se tratando de valores morais e cristãos.

Conforme cita o artigo “500 anos de Reforma Protestante e as mulheres”, há uma frase no prefácio do Regulamento da Caixa Comunitária em Leisnig, por exemplo, onde constam as palavras: “não há maior culto a Deus do que o amor cristão que ajuda e serve aos carentes”.

É preciso entender as tradições bíblicas e o fundamento deixado pela Reforma Luterana para compreender a filosofia que norteava Alda.

Assim, Alda doava-se, de corpo e coração, oração e espírito, para a família, as amizades e a Igreja presente em Vila Itoupava, Blumenau. A sabedoria possibilitou que ela aconselhasse a todas com palavras encorajadoras e otimistas.

Otimismo e entusiasmo são coisas diferentes. Otimismo é torcer para que algo dê certo. Entusiasmo é fazer a coisa certa, com alegria e afinco, sem expectativas ou tentativas de controlar cada aspecto da caminhada que é a vida. Oma Alda era entusiasta e, em vez de acalentar expectativas, nutria esperança, que é acreditar que vamos, a longo prazo, ficar bem, mesmo por caminhos tortuosos ou eventuais desvios.

Trabalhou como professora primária, casou com Allido Pagelkopf e teve dois filhos, Karin e Loreno. Movida pela fé e oração, levava uma vida simples, contentando-se com pequenas coisas.

Mesmo tendo esposo evangélico, frequentava cultos católicos. A igreja católica local não via com bons olhos o fato de ela ter contraído matrimônio com um luterano.

A partir daí, virou protestante. Alda serve como exemplo para pensar a religião de antigamente, como as estruturas institucionais e hierárquicas silenciavam os dissidentes.

Sempre se surpreendia com o sorriso do neto, contentava-se em conversar com os filhos, alegrava-se com o convívio humano possibilitado pelos grupos da Igreja como a OASE.

Rompida a unidade cristã, é exposta a cisão do povo de Deus. Para além de todo o ritualismo e da religiosidade sem substância, a Igreja caminhou num sentido de unificar diferentes crenças e incluir os destoantes no âmbito do ecumenismo, nesse presente momento, mas ainda falta fortalecer o diálogo com diferentes perspectivas e paradigmas, como as outras crenças e até mesmo a ciência.

Com recuos, idas e vindas, ela construiu uma linda família, educou filhos, netos e bisnetos, tornou-se temente a Deus, serviu a Igreja e foi uma pessoa de bem. Podemos ter certeza de que a esperança e não a expectativa se concretizou: ela está descansando nos braços de Deus.


Leia mais histórias de vida Em comunhão com as viDas das mulheres


 

Sínodos

da Amazônia
Brasil Central
Logo do Sínodo Centro-Campanha Sul
Centro-Campanha Sul
Centro-Sul
Catarinense

Espírito Santo a Belém
Sínodo Mato Grosso
Mato Grosso
Nordeste Gaúcho
Noroeste Riograndense
Norte Catarinense
Paranapanema
Planalto Rio-Grandense
Rio dos Sinos
Rio Paraná
Rio Paraná
Sudeste
Sul-Rio-Grandense
Uruguai
Vale do Itajaí
Logo do Sínodo Vale do Taquari
Vale do Taquari

Add Your Heading Text Here

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.